انواع فن هود

فن اگزاست (Exhaust fan) در تهویه آشپزخانه ها باید توانایی مکش هوای مملو از چربی را داشته باشد. فن باید طوری طراحی شود تا موتور آن در خارج از جریان هوا بوده که به اندازه کافی خنک مانده و از شکست زودرس جلوگیری به عمل آید. در ادامه به شرح انواع فن های رایج می پردازیم.

ونتیلاتور سقفی  PRV

این فن ها برای نصب و استقرار در خروجی مجرای اگزاست به سمت بالا یا بیرون ساختمان طراحی شده اند. فن های آلومینیومی بالارونده در لیست فن های مورد استفاده در آشپزخانه های تجاری به شمار می آید. این فن ها با قدرت بالا برای برنامه های کاربردی مانند اتاق های رنگ، کارخانه های تولید کاغذ، سالن های تولید، مدارس، بیمارستان ها، آزمایشگاه های تحقیقاتی و سیستم تهویه عمومی مورد استفاده قرار می گیرد.

بدنه فن از جنس آلومینیوم یا فولاد ضد زنگ است که برای اطمینان از عبور جریان هوا، تمام درزها به دقت به سطح جوش می شوند. فلنج ها در ورودی و خروجی به صورت یکپارچه به کلاهک فن پانچ شده. کلاهک خروجی از دمپر ضد باد و پروانه ای تشکیل شده که محور دمپر پروانه ای از جنس برنز بوده و مقاومت پایینی در برابر جریان هوا زمانی که دمپر باز است دارد. یک فلنج نورد شده در انتهای کلاهک وجود دارد که مقاومت سیستم را می افزاید.

فن سانتریفوژ

 به عنوان یک مجموعه شناخته شده از فن مرکز گریز، دمنده، موتور و پوشش هوا تشکیل شده. جنس آن ها معمولا فولادی بوده و در پشت بام نصب می شوند اما می توانند درون ساختمان یا در انتهای کانال خروج هوا نیز نصب شوند. زوایه ورود و خروج هوا با هم 90 درجه اختلاف دارند. پایین ترین قسمت فن باید هوای داخل محفظه را درین کند.

فن لوله محوری

این فن ها به عنوان فن های خطی نیز شناخته می شوند. درون محفظه فن استوانه ای یک پروانه نصب شده تا گاز ها را خارج کند. جنس بدنه آن ها از فولاد است و فلنج میانی باید کمی روغنکاری شده تا به راحتی برای سرویس جا به جا شود. پایین ترین قسمت فن باید هوای داخل را درین کند. فن هایی که با استاندارد UL762 طراحی شوند باید درین روغن و محفظه درین روغن و پانل دسترسی به دمنده نیز داشته باشند.

اگزاست انتهایی

پشت بام : این سیستم از آنجایی بهتر است که مستقیم هوا را به خارج از ساختمان منتقل می کند. در این شیوه فن آخرین جز سیستم بوده که به راحتی قابل دسترسی است و اما نگرانی هایی نیز در استفاده از آن ها وجود دارد که عبارت است از:

• سیستم اگزاست باید تخلیه حجم هوای تازه ورودی از بازشوها را به حداقل رساند که این کار با جداسازی ورودی از خروجی امکان پذیر است.
• در موارد حریق، نه آتش نه حرارت آن، نه چکه های روغن نباید طوری باشد که به ساختمان ها مجاور نشت کند.
• تمام چربی ها باید از مجرای فن درین شده و در یک محفظه خشک ریخته شود تا احتمال آتش سوزی به حداقل برسد.
• آب باران باید از سیستم اگزاست به خصوص محفظه روغن جدا شود. اگر این امر امکان پذیر نبود محفظه روغن باید طوری طراحی شود تا بتواند آب باران را از روغن جدا کند و روی پشت بام بریزد. شکل زیر یک مجموعه پشت بامی را همراه با اتصالاتی نشان می دهد که آب باران را به حداقل می رساند. همان طور که ملاحظه می کنید کلاهک تخلیه برای خروج ذرات روغنی وجود ندارد.

دیوار بیرونی: سیستم اگزاست در دیوار بیرونی امروزه کمتر رواج دارد اما هنوز هم در برخی ساختمان های نوساز از آن استفاده می شود. در این سیستم فن ممکن است نهایی ترین جز نباشد اما در دیوار خارجی نصب می شود. نگرانی های رایج این شیوه در ادامه آورده شده:

• سیستم تخلیه نباید توانایی ورود هوای تازه را هم  داشته باشد.
• پاکسازی لازم برای مواد قابل احتراق باید مدام انجام گیرد.
• برای جلوگیری از نفوذ روغن به داخل ساختمان، داکت های هود باید کاملا مهر و موم شوند، یا محفظه ای ایمن برای برگشت مواد چربی در ساختمان وجود داشته باشد.
• خروجی اگزاست نباید مستقیما به سمت پیاده رو تعبیه شود.
• هواکش برای کم کردن مواد چربی و حفظ رنگ آمیزی نمای ساختمان باید نصب شود.

سیستم بازگردشی: در استفاده از این واحد ها بسیار مهم است که اجزای کاری برای عملکرد مطلوب خوب حفظ شوند. در غیر این صورت، وجود روغن، گرما و بو در محیط تجمع می کند. همان طور که توجه به موارد ذکر شده حائز اهمیت است نکته اصلی دیگر مواد قابل احتراق است. برخی از این واحد ها قابل حمل بوده و احتمال دارد در مکان ناامن قرار گیرد بنابراین اپراتور موظف است که مکان امن را شناسایی و نسبت به نصب آن اقدام نماید.

لغات و اصطلاحات