چگونگی تشکیل رسوب بویلر

آب ورودی به بویلر همواره دارای میزان متغیری از ناخالصی ها می باشد. این ناخالصی ها به مرور زمان ایجاده لایه ای از رسوب بر روی سطح لوله ها و دیگر سطوح بویلر خواهند کرد.

 با گردش بخار درون سیستم و تبدیل آن به آب این ذرات به تدریج به بویلر باز گشته، ته نشین می شوند. یک راه دیگر ورود آلاینده ها، آب اضافی پمپ شده به بویلر است.  آب مورد استفاده در دیگ های بخار معمولا حاوی مواد معدنی است که می تواند در سطوح بویلر رسوب ایجاد کند. شایع ترین مواد موجود در آب بویلر کلسیم، منیزیم، آهن و سیلیس است که با افزایش دمای آب این مواد معدنی از آب جدا شده و در کف بویلر ته نشین می شود تجمع این مواد به مرور زمان رسوب ایجاد کرده و مشکلاتی به همراه خواهد داشت. این رسوبات در ابتدا صدمه فیزیکی به دیگ وارد آورده و راندمان را کاهش می دهند. با ادامه این روند نیاز به سوخت مصرفی جهت حفظ دما و فشار بیشتر می شود. در شرایط حادتر این پدیده باعث گرم شدن بیش از حد تیوب ها شده و آن ها را می شکند. زمانی که در بویلر رسوب تشکیل می شود نیاز به خاموش روشن کردن دیگ برای حذف رسوبات افزایش پیدا می کند.

این رسوبات انتقال حرارت را کاهش داده و در بخش هایی روی کنترلرها و سیستم های حفاظتی اثر می گذارند. مثلا از خاموش شدن دیگ هنگامی که آب درون آن کم است جلوگیری به عمل آورد. رسوبات همچنین ، خروجی بلودان را مسدود نموده و اجازه درین نمی دهد. مشکل دیگر هنگامی رخ می دهند که رسوب در اتصالات لوله ها به کنترل سطح تشکیل شوند. اگر این مسیرها بسته شوند کنترل سطح، سطح آب دیگ را به درستی نشان نمی دهد.

نگه داری و تعمیرات پیش گیرانه بویلر

هنگامی که آب دیگ کم می شود بویلر نیاز به تغذیه آب دارد و باید مطمئن شویم تامین کننده آب وظیفه خود را به درستی انجام می دهد. بیشتر بویلرها بر اساس آخرین کنترلر سطح عمل می کنند. این وسیله شامل دو سوییچ است یکی برای روشن خاموش کردن پمپ بویلر و دومی برای خاموش کردن دیگ در زمانی که سطح آب خیلی کم می شود.

کنترل سطح انتهایی در بویلر بخار باید به طور منظم برای شستشوی رسوبات و تست مدارهای الکتریکی کنترل شوند. برای جلوگیری از آسیب احتمالی به شناورها، دریچه تخلیه به آرامی باز می شود. هر دو سال یک بار بویلر باید برای تعمیر نگه داری عادی خاموش شود در این نگه داری قطعات شناور جدا شده و به دقت بازرسی می شوند، لوله های اتصال دهنده به تجهیزات نیز از لحاظ رسوب کنترل می گردند.

نگه داری از کنترل کننده ها تنها بخشی از نگه داری از سیستم های تامین آب بویلر است. تجهیزات دیگر از قبیل پمپ ها، فشار شکن ها نیز نیاز به مراقبت ویژه دارند. نکات لازم بیشتر مربوط به نگه داری روزانه نیز که توسط کارخانه ارائه می شود باید انجام گیرد.

خارج کردن رسوب از بویلر بخار

بر اساس شرایط آب در سیستم گرمایشی درین (تخلیه) باید یک بار در ماه یا یک بار در هفته یا حتی در صورت نیاز هر 8 ساعت یک بار صورت گیرد. این کار راندمان دستگاه را بالا برده و عمر دیگ را افزایش می دهد. (عمل بلودان) شیر تخلیه معمولا در بخش تحتانی دیگ قرار دارد. یک ظرف را به طور مستقیم زیر شیر درین قرار دهید در یک تخلیه عادی شیر را برای مدت چند دقیقه باز کنید تا رسوبات خارج شود تا آب تمیز خارج گردد. اگر این کار را مداوم انجام دهید مقدار رسوبات محدود می شود. اگر به ندرت دیگ را درین کرده اید ممکن است رسوبات خیلی زیادی در آن وجود داشته باشد. قبل از شروع به این کار اجازه دهید تا دیگ کاملا خنک شده هرگز آب سرد را به دیگ گرم خالی وارد نکنید ممکن است نتایج وخیمی به همراه داشته باشد. در این موارد دیگ را خاموش کنید و کل آب آن را تخلیه نمایید. پس از اتمام تخلیه رسوبات، بویلر را با آب پر کنید.

تشخیص خوردگی در بویلر

معمولا خوردگی های خارجی را می شود با خشک نگاه داشتن محیط تضمین نمود. شیرها و اتصالات با تست های  نشتی کنترل شده و در صورت مشاهده آثار هر گونه خوردگی اقدام به رفع آن می شود. در صورت وجود خوردگی در بدنه دیگ، عایق بیرونی باید برداشته و بدنه مورد بررسی قرار گیرد و هر گونه تعمیرات جوشکاری توسط شرکت سازنده صورت می گیرد.

با دو روش خوردگی های داخلی دیگ را تعیین می کنند.  اولی ممانعت از عبور اکسیژن به درون بویلر که  با استفاده از دی اریتور یا هوازدا اکسیژن بخار را می گیرند. سپس آب بدون اکسیژن را وارد دیگ می کنند. دی اریتورها مخازن تحت فشاری هستند که بنا به توصیه کارخانه و مهندسین مشاور روی دیگ نصب می گردند. مشکل اصلی در دی اریتورهای بزرگ خوردگی در نقاط جوش است که منجر به شکست می شود. لذا از تست های غیر مخرب در این مخازن استفاده می شود.

کنترل رفتار شیمیایی آب یک راه دیگر جلوگیری از خوردگی درونی دیگ است. هر گاه یک دیگ بخار برای مدتی خاموش باشد آب درون آن از لحاظ املاح باید مورد بررسی قرار گیرد تا خوردگی رخ ندهد. در زمان هایی مثل تابستان که دیگ برای چند ماه خاموش است باید آن را در محیط خشک یا کاملا مرطوب نگاه داشت. در محیط کاملا مرطوب کل دیگ با آب پر می شود و مواد شیمیایی برای کنترل سطح اکسیژن به آب اضافه می کنند. در محیط های خشک کل آب دیگ را تخلیه کرده و ماده ای برای تعیین سطح رطوبت درون آن قرار می دهند. در هر دو موقعیت رفتار آب باید کاملا مورد بررسی قرار گیرد.

پیش گیری از تجمع رسوب در بویلر آب داغ و بخار

جلوگیری از تجمع رسوب در بویلرها بستگی به فشار و دمای کاری بویلر دارد. بویلرهای آب داغ فشار پایین در یک سیکل بسته معمولا نیاز به تامین آب کمتری دارند. در نتیجه شانس ورود آلودگی های آب کمتر است. هر چند آب ورودی به بویلر کم است اما همان میزان کم اگر دارای املاح بالایی باشد، امکان تشکیل رسوب را بالا می برد. در این موارد آب باید املاح زدایی شود. این کار را با نصب فیلتر شنی در خط ورودی انجام می دهند.

دیگ های بخار نیاز به آب ورودی بیشتری دارند که این موضوع امکان  ورود آلودگی ها را چندین برابر می کند. معمول ترین شیوه برای جلوگیری از ورود این آلودگی ها به درون بویلر تغییر در رفتار شیمیایی آب است که این کار را با سختی گیر یا از بین برنده های املاح انجام می دهند. بسته به اندازه دیگ و ماهیت آلاینده ها روش های شیمیایی متعددی برای تغییر شیمی آب وجود دارد.

رسوب (sediment) زمانی اتفاق می افتد که به مواد به طور طبیعی در فرایندهایی دچار هوازدگی شده و تحت فرسایش شکسته شوند سپس توسط عواملی مثل باد، آب، یخ، یا نیروهای گرانشی منتقل گردند. شن و ماسه سواحل و رودخانه ها نمونه هایی از حمل و نقل مواد توسط رودخانه هاست.

منابع و پیوندها

تشکیل شده توسط دپارتمان پژوهشی شرکت پاکمن